Türkiye’nin tarımsal çeşitliliği içerisinde enginar, hem mutfak kültürümüzdeki yeri hem de ekonomik değeriyle öne çıkan özel bir üründür. Özellikle Ege ve Marmara bölgelerinde yaygın olarak yetiştirilen enginar, doğru iklim ve toprak koşulları sağlandığında yüksek verim sunan, aynı zamanda hem iç piyasada hem de ihracatta alıcı bulan bir sebzedir.
Ancak “Enginar yetiştirmek karlı bir iş mi?” sorusu, yalnızca ürünün fiyatına bakılarak yanıtlanamaz. Enginar üretimi; toprak hazırlığından sulamaya, işçilikten pazarlamaya kadar birçok faktörü içinde barındırır. İlk yıllarda yatırım maliyetleri yüksek olsa da, sonraki yıllarda düzenli ve planlı bir üretimle ciddi kazançlar elde etmek mümkündür.
Bu yazıda enginar yetiştiriciliğinin maliyetlerini, dekara düşen verim ve gelir potansiyelini, pazarlama yöntemlerini, karşılaşılan zorlukları ve devlet desteklerini ele alarak uzun vadeli kârlılık analizini yapacağız. Böylece enginar üretimine başlamayı düşünenler için gerçekçi bir yol haritası ortaya koymuş olacağız.
Türkiye’de Enginar Yetiştiriciliğinin Genel Durumu
Enginar, Akdeniz kökenli bir bitki olarak özellikle Türkiye’nin iklim koşullarına oldukça uygun bir sebzedir. Türkiye’de en yoğun üretim Ege Bölgesi’nde yapılır. İzmir, Aydın ve Muğla enginarın adeta merkezi durumundadır. Bunun yanında Marmara Bölgesi’nde Bursa, Akdeniz’de Hatay ve Adana, son yıllarda ise İç Anadolu’nun bazı kısımlarında da deneme üretimleri yapılmaktadır.
Enginar yetiştiriciliğinde iklim büyük önem taşır. Bitki, ılıman iklimi sever; aşırı sıcak ve kuraklığa karşı hassastır. Bu yüzden Türkiye’de özellikle deniz etkisi olan bölgelerde daha kaliteli verim alınır. Toprak açısından ise organik madde yönünden zengin, derin ve geçirgen topraklarda yüksek verim elde edilir. Killi, fazla su tutan veya tuzlu topraklarda verim düşer.
Türkiye’nin enginar üretimi yıldan yıla değişiklik göstermekle birlikte yaklaşık 45-50 bin ton civarında seyretmektedir. Bunun %70’inden fazlası İzmir ve çevresinde yetiştirilir. İzmir’in Karaburun, Çeşme ve Urla ilçeleri, enginarın hem miktar hem de kalite açısından öne çıktığı yerlerdir. Özellikle Sakız enginarı ve Bayrampaşa enginarı en çok bilinen türlerdir.
Aşağıdaki tablo, Türkiye’de enginar üretiminde öne çıkan bölgeleri ve özelliklerini göstermektedir:
| Bölge / İl | Öne Çıkan Çeşitler | Yetiştirme Özelliği | Üretim Payı (%) |
|---|---|---|---|
| İzmir (Karaburun, Urla, Çeşme) | Sakız Enginarı | Yumuşak dokulu, iç pazarda yüksek talep | ~%60 |
| Bursa | Bayrampaşa Enginarı | Daha iri yapılı, uzun süre dayanıklı | ~%15 |
| Aydın – Muğla | Karışık çeşitler | Erken ürün alma imkânı | ~%10 |
| Hatay – Adana | Bayrampaşa ve yerel | Sıcak iklim avantajı ile yüksek verim | ~%8 |
| Diğer bölgeler | Deneme üretimleri | İç Anadolu’da sınırlı üretim | ~%7 |
Görüldüğü üzere, Türkiye’de enginar üretimi büyük ölçüde belli başlı illerde yoğunlaşmıştır. Bu da pazara arzın mevsimsel dalgalanmalara bağlı kalmasına yol açmaktadır. Yani enginar yetiştiriciliğinde bölgesel avantajlar çok belirleyici bir faktördür.

Enginar Yetiştirmenin Maliyetleri
Enginar yetiştiriciliği, ilk bakışta sebze üreticiliği arasında kârlı gibi görünse de, maliyet kalemleri dikkatlice hesaplanmadığında çiftçiyi zorlayabilir. Çünkü enginar, hem çok yıllık bir bitki olması hem de yoğun işçilik gerektirmesi nedeniyle diğer sebzelere kıyasla farklı bir üretim yapısına sahiptir.
Başlıca Maliyet Kalemleri
- Fidan / Çelik Maliyeti:
Enginar genellikle çelikle çoğaltılır. İlk tesis yılında tarlaya dikim için yüksek miktarda çelik gerekir. Çelik fiyatları çeşit ve bölgeye göre değişse de, dekar başına 2.500–4.000 TL arası bir gider söz konusudur. - Toprak Hazırlığı ve Gübreleme:
Enginar organik maddeye ihtiyaç duyar. Dikim öncesinde çiftlik gübresi, sonrasında ise azot, fosfor ve potasyum takviyeleri yapılır. Ortalama dekara 1.500–2.500 TL arası masraf çıkar. - Sulama Giderleri:
Özellikle yaz döneminde düzenli sulama şarttır. Damla sulama sistemi kurulum maliyeti dekara 2.000–3.000 TL civarındadır. Sulama sezonunda elektrik veya mazot gideri de yıllık 500–1.000 TL arası değişir. - İşçilik Masrafları:
Enginar üretiminde en yüksek maliyet kalemlerinden biridir. Dikim, çapalama, budama, sulama kontrolü ve özellikle hasat işçiliği ciddi iş gücü gerektirir. Dekar başına işçilik maliyetleri yıllık ortalama 3.000–5.000 TL arasıdır. - İlaçlama ve Hastalık Kontrolü:
Mildiyö, yaprak bitleri, mantar hastalıkları enginarda yaygındır. İlaçlama için yılda 500–1.000 TL arası bir gider hesaplanmalıdır. - Nakliye ve Pazarlama:
Ürün satışı yapılacak pazara veya hale göre nakliye maliyeti değişir. Ortalama dekara 500–1.000 TL ek masraf söz konusudur.
Ortalama Dekar Başına Maliyet Tablosu
| Gider Kalemi | Tahmini Maliyet (TL / Dekar) |
|---|---|
| Çelik / Fidan | 2.500 – 4.000 |
| Gübre ve Toprak Hazırlığı | 1.500 – 2.500 |
| Sulama ve Sistem Giderleri | 2.500 – 4.000 |
| İşçilik | 3.000 – 5.000 |
| İlaçlama ve Kontrol | 500 – 1.000 |
| Nakliye / Pazarlama | 500 – 1.000 |
| Toplam | 10.500 – 17.500 |
Görüldüğü gibi, bir dekar enginar tarlası için ilk yılda 10-17 bin TL arasında değişen ciddi bir yatırım gerekir. Ancak tesis edilen enginar bitkisi 3-4 yıl boyunca ürün verebildiği için, maliyetlerin yıllara yayılmasıyla kârlılık oranı artar.
Dekar Başına Verim ve Potansiyel Gelir
Enginar yetiştiriciliğinde kârlılığı belirleyen en önemli unsur, dekar başına alınan verim ve ürünün satılabildiği piyasa fiyatıdır. Türkiye’de üretim bölgelerine göre değişmekle birlikte, enginarın ortalama verim ve gelir potansiyeli şöyledir:
Verim Durumu
- İlk yıl: Dikimden sonraki ilk sezonda bitki tam gelişmediği için dekardan elde edilen ürün daha düşüktür. Ortalama 1.000 – 1.500 adet baş alınabilir.
- İkinci ve üçüncü yıl: Bitki güçlendiği için verim artar. Ortalama 2.500 – 4.000 adet baş elde edilir.
- Dördüncü yıl: Verim düşmeye başlar, genellikle yeni çeliklerle tarla yenilenir.
Çeşide göre de verim değişir:
- Sakız enginarı: Daha küçük ama lezzetli olduğu için iç pazarda yüksek fiyata satılır. Verim biraz düşüktür.
- Bayrampaşa enginarı: Daha iri başlıdır, konserve ve sanayiye uygundur, verimi daha yüksektir.
Satış Fiyatları
Enginar fiyatları, bölgeye, mevsime ve çeşide göre değişiklik gösterir. 2025 yılı itibarıyla ortalama toptan satış fiyatları:
- Hal çıkış fiyatı: 10 – 15 TL/adet
- Tüketiciye doğrudan satış: 15 – 25 TL/adet
Gelir Hesabı
| Yıl | Ortalama Verim (adet/dekar) | Hal Satış Fiyatı (TL/adet) | Tahmini Gelir (TL/dekar) |
|---|---|---|---|
| 1. Yıl | 1.200 | 12 TL | 14.400 TL |
| 2. Yıl | 3.000 | 12 TL | 36.000 TL |
| 3. Yıl | 3.500 | 12 TL | 42.000 TL |
| 4. Yıl | 2.000 | 12 TL | 24.000 TL |
Karlılık Değerlendirmesi
- İlk yıl maliyetler yüksek olduğu için kâr sınırlıdır.
- İkinci ve üçüncü yıl en kârlı dönemdir; dekar başına 20-25 bin TL net kâr mümkün olabilir.
- Dördüncü yıl ürün miktarı azalır, fakat maliyetler nispeten düşük kaldığından hâlâ kazanç sağlanır.
Dolayısıyla enginar yetiştiriciliği, doğru pazarla buluşturulduğunda oldukça kârlı bir iş olabilir. Özellikle doğrudan tüketiciye satış yapan çiftçiler, hal yerine perakende satışla kârlarını neredeyse iki katına çıkarabilmektedir.

Enginarın Pazarlama ve Satış Kanalları
Enginar yetiştiriciliğinde kârlılığın sürdürülebilirliği yalnızca yüksek verimle değil, aynı zamanda ürünün doğru pazarlama kanallarına ulaşmasıyla mümkündür. Çünkü enginar, raf ömrü kısa olan ve hızlı tüketilmesi gereken bir sebzedir. Bu nedenle üreticinin hangi satış yöntemini tercih edeceği, elde edeceği gelirde belirleyici rol oynar.
Hal ve Toptan Satış
Türkiye’de enginarın en yaygın pazarlama yöntemi hal üzerinden toptan satış yapmaktır. Üreticiler genellikle enginarlarını hale götürür, tüccarlar veya komisyoncular aracılığıyla marketlere, manavlara ve restoranlara dağıtılır.
- Avantajı: Ürünün hızlıca satılması ve çiftçinin nakit ihtiyacını karşılaması.
- Dezavantajı: Komisyon oranları ve fiyat dalgalanmaları nedeniyle kâr marjı düşer.
Market ve Manav Satışı
Büyük zincir marketler, enginarı doğrudan üreticiden ya da kooperatifler üzerinden tedarik etmektedir. Bu kanalda fiyat biraz daha yüksek olsa da, üretici için sabit alım garantisi avantaj sağlar.
Doğrudan Tüketiciye Satış
Son yıllarda en kârlı yöntemlerden biri doğrudan tüketiciye satış olmuştur.
- Üretici pazarlarda, semt pazarlarında veya kendi internet sitesi/Instagram sayfası üzerinden enginar satışı yapabilir.
- Tüketiciye doğrudan satış fiyatı, toptana göre %50–100 daha yüksektir.
- Özellikle “organik” veya “yerel üretim” etiketiyle satış yapan çiftçiler ciddi kazanç sağlayabilir.
Sanayiye Satış
Enginar yalnızca taze tüketim için değil, aynı zamanda konserve, dondurulmuş gıda ve turşu sanayisinin de hammaddesidir. Özellikle Bayrampaşa enginarı büyük ölçüde sanayiye gider.
- Avantajı: Büyük miktarda alım garantisi vardır.
- Dezavantajı: Sanayiye satılan enginarın fiyatı taze tüketimden daha düşük olur.
İhracat Potansiyeli
Türkiye’de enginar üretiminin önemli bir kısmı iç pazarda tüketilse de, özellikle Avrupa ülkelerine ihracat yapılmaktadır.
- Almanya, Fransa ve Hollanda başlıca pazarlar arasındadır.
- İhracat için kalite, kalibre ve ambalaj standartlarına dikkat edilmesi gerekir.
- Döviz bazında gelir sağlandığından, kâr oranı iç piyasaya göre daha yüksek olabilir.
Karşılaştırmalı Tablo
| Satış Kanalı | Fiyat (TL/adet) | Avantajı | Dezavantajı |
|---|---|---|---|
| Hal – Toptan Satış | 10 – 12 | Hızlı satış, nakit dönüşü | Komisyon ve düşük kâr marjı |
| Market / Manav | 12 – 15 | Düzenli alım, daha yüksek fiyat | Ara tedarikçiyle çalışmak şart |
| Doğrudan Tüketici Satışı | 15 – 25 | En yüksek kâr oranı | Pazarlama ve lojistik yükü |
| Sanayiye Satış | 8 – 10 | Yüksek miktarda alım garantisi | Fiyat düşük, seçici kalite |
| İhracat | Döviz bazlı | Yüksek gelir potansiyeli | Standart ve sertifikasyon şart |
Görüldüğü gibi, pazarlama stratejisi enginar yetiştiriciliğinde kârı belirleyen en kritik etkenlerden biridir. Özellikle küçük üreticiler, doğrudan tüketiciye ulaşarak daha avantajlı bir gelir modeli elde edebilmektedir.

Taze Tüketim ve Sanayi İçin Enginar Talebi
Enginar, hem taze tüketim hem de gıda sanayiinde kullanılan özel bir üründür. Talep yapısı, hangi satış kanalına yönelmenin daha kârlı olacağını doğrudan etkiler. Türkiye’de tüketim alışkanlıkları ile sanayiye yönelik talep arasında belirgin farklılıklar vardır.
Taze Tüketim Talebi
Türkiye’de enginarın en yaygın kullanım şekli taze olarak mutfaklarda tüketimdir. Özellikle Ege Bölgesi’nde “zeytinyağlı enginar” kültürün önemli bir parçasıdır.
- Büyük şehirlerde (İstanbul, İzmir, Ankara) restoran ve ev tüketimi yüksektir.
- Organik pazarlarda ve yerel üretici pazarlarında enginarın adet bazlı satışı yüksek gelir sağlar.
- Taze tüketimde en çok tercih edilen çeşit Sakız enginarıdır; küçük ve lezzetli olması nedeniyle sofralarda değerlidir.
Sanayi İçin Talep
Enginar aynı zamanda konserve, dondurulmuş ürün ve turşu sanayisinin de hammaddesidir.
- Bayrampaşa enginarı, iri yapısı sayesinde özellikle sanayi için idealdir.
- Dondurulmuş enginar başları hem yurt içinde hem de ihracat için önemli bir kalemdir.
- Yaprak ve gövde kısımları da gıda takviyesi, bitkisel çay ve ekstrakt üretiminde kullanılabilmektedir.
Sağlık ve Diyet Ürünleri Talebi
Son yıllarda enginarın karaciğer sağlığına, kolesterol dengesine ve sindirim sistemine faydalı olduğuna dair bilgiler yaygınlaştıkça, gıda takviyeleri ve kapsül üretiminde enginar yaprakları kullanılmaya başlanmıştır.
- Bu pazar daha küçük olsa da, katma değeri yüksektir.
- Üreticiler, işbirliği yaptıkları firmalara yaprak tedarik ederek ek gelir elde edebilirler.
Talep Dağılımı (Yaklaşık Türkiye Verileri)
| Kullanım Alanı | Talep Payı (%) | Açıklama |
|---|---|---|
| Taze Tüketim | %65 | Pazarlarda, marketlerde ve restoranlarda |
| Sanayi (Konserve/Dondurulmuş) | %25 | Büyük ölçüde Bayrampaşa enginarı kullanılır |
| Sağlık ve Takviye | %10 | Yaprak ve özüt kullanımına dayalı |
Değerlendirme
- Taze tüketim pazarı daha yüksek fiyat getirir ancak raf ömrü kısa olduğundan hızlı pazarlama gerekir.
- Sanayiye satış fiyatı düşük olsa da, yüksek hacimli ve düzenli alım sağladığı için riskleri azaltır.
- Sağlık ürünleri sektörü, küçük üreticiler için doğrudan satış imkânı sunmasa da kooperatif veya şirket işbirlikleriyle uzun vadede kârlı bir ek pazar yaratabilir.
Kısacası enginar, sadece sofralarda değil, sanayi ve sağlık sektöründe de değerlendirilebilen bir ürün olduğundan, üretici için farklı gelir kaynakları yaratır.

Enginar Yetiştiriciliğinde Karşılaşılan Zorluklar
Her tarımsal üründe olduğu gibi, enginar yetiştiriciliğinde de üreticilerin karşılaştığı birtakım sorunlar vardır. Bu zorluklar, kârlılığı doğrudan etkilediği için üretime başlamadan önce dikkatlice değerlendirilmesi gerekir.
İklim Koşulları ve Don Riski
- Enginar ılıman iklim ister, aşırı sıcak ve soğuktan etkilenir.
- Özellikle kış aylarında görülen şiddetli donlar bitkiyi tamamen öldürebilir.
- İlkbahar geç donları, başların oluşum döneminde verim kayıplarına yol açabilir.
Su İhtiyacı
- Enginar düzenli sulama ister. Kurak dönemlerde verim ciddi şekilde düşer.
- Damla sulama sistemi kurmak başlangıçta yüksek maliyet getirse de, su tasarrufu açısından zorunlu hale gelmiştir.
- Sulama maliyetleri elektrik ve mazot fiyatlarına bağlı olarak üreticiyi zorlamaktadır.
Hastalık ve Zararlılar
- Mildiyö, külleme, yaprak bitleri ve kök çürüklüğü en sık görülen problemler arasındadır.
- Hastalık ve zararlılarla mücadele için düzenli ilaçlama gerekir, bu da maliyetleri artırır.
- Özellikle nemli bölgelerde hastalık riski daha yüksektir.
İşçilik Yoğunluğu
- Enginar, dikimden hasada kadar yoğun işçilik ister.
- Özellikle hasat dönemi, sabah erken saatlerde başların tek tek elle kesilmesini gerektirir.
- İşçi bulma sorunu ve yüksek günlük yevmiyeler, üreticinin kârını azaltan faktörlerdendir.
Pazarlama ve Fiyat Dalgalanmaları
- Enginarın raf ömrü kısa olduğu için pazarlama süresi çok dardır.
- Hal fiyatları günlük olarak değişir, üretici bazen ürününü maliyetine bile satmak zorunda kalabilir.
- Sanayiye satışta fiyat daha düşük, fakat daha garantilidir.
Yatırım ve Yenileme Gereksinimi
- Enginar çok yıllık bir bitkidir ama verimi 3-4 yıl sonra düşer.
- Bu nedenle tarlanın belirli aralıklarla yeniden kurulması gerekir, bu da ek yatırım demektir.
Zorlukların Özet Tablosu
| Zorluk Alanı | Üreticiye Etkisi | Çözüm / Önlem |
|---|---|---|
| İklim ve Don Riski | Verim kaybı, bitki ölümü | Don önlemleri, uygun bölge seçimi |
| Su İhtiyacı | Yüksek sulama maliyetleri | Damla sulama, su tasarrufu |
| Hastalık ve Zararlılar | İlaç masrafı, kalite düşüşü | Düzenli kontrol, dayanıklı çeşit |
| İşçilik Yoğunluğu | Yüksek işçilik gideri | Aile iş gücü, kooperatif destekleri |
| Pazar Dalgalanmaları | Belirsiz kâr, ürün kaybı | Doğrudan satış, sözleşmeli üretim |
| Yenileme Gerekliliği | 3-4 yılda bir yüksek yatırım | Planlı tarla dönüşümü |
Genel Değerlendirme
Enginar yetiştiriciliği kârlı olsa da, riskleri yönetmek için doğru bölge seçimi, modern sulama yöntemleri, hastalıklarla düzenli mücadele ve sağlam bir pazarlama planı şarttır. Aksi halde üretici, maliyetler altında ezilebilir.

Devlet Destekleri ve Teşvikler
Türkiye’de tarımsal üretimi desteklemek amacıyla çiftçilere birçok farklı kalemde destek verilmektedir. Enginar yetiştiriciliği de bu kapsamda bazı teşviklerden yararlanabilmektedir. Bu destekler, özellikle küçük ve orta ölçekli üreticiler için maliyetleri azaltarak kârlılığı artıran önemli unsurlardır.
Tarımsal Destekleme Ödemeleri
- Mazot ve Gübre Desteği: Tarım ve Orman Bakanlığı tarafından her yıl dekar başına mazot ve gübre desteği verilmektedir. Sebze üretiminde bu rakam yıllara göre değişse de dekara ortalama 100–150 TL civarındadır.
- Fark Ödemesi / Prim Desteği: Enginar özelinde fark ödemesi bulunmasa da bazı yıllarda sebze gruplarına özel teşvikler açıklanabilmektedir.
Kırsal Kalkınma Destekleri
- Kırsal Kalkınma Yatırımlarının Desteklenmesi Programı (KKYDP): Sulama sistemleri, soğuk hava deposu veya işleme tesisi yatırımlarında %50 hibe desteği alınabilmektedir.
- Enginar üreticileri özellikle damla sulama sistemleri için bu hibeden faydalanabilir.
Kooperatif ve Birlik Destekleri
- Tarım kredi kooperatifleri ve üretici birlikleri aracılığıyla daha uygun şartlarda gübre, ilaç ve fide/çelik temin edilebilir.
- Ortak pazarlama ve ürün satışı yapıldığında üretici daha yüksek fiyat avantajı elde edebilir.
İhracat Teşvikleri
- Enginar ihracatı yapan firmalar, KDV iadesi ve lojistik desteklerden yararlanabilir.
- Sertifikalı üretim yapan çiftçiler, ihracatçı firmalarla sözleşmeli üretim anlaşmaları yaparak ürünlerini daha yüksek fiyatla satabilir.
Özet Tablo
| Destek Türü | İçerik / Oran | Üreticiye Faydası |
|---|---|---|
| Mazot ve Gübre Desteği | Dekara ~100–150 TL | Maliyetleri düşürür |
| KKYDP Hibe Desteği | %50 hibe (sulama, soğuk hava, işleme) | Büyük yatırımları kolaylaştırır |
| Kooperatif Destekleri | Girdi temini, pazarlama desteği | Daha uygun maliyet, güçlü satış kanalı |
| İhracat Destekleri | KDV iadesi, lojistik desteği | Döviz bazlı gelir, daha yüksek kârlılık |
Değerlendirme
Enginar özelinde doğrudan yüksek prim desteği olmasa da, mevcut genel tarımsal destekler sayesinde üretici maliyetlerini önemli ölçüde azaltabilmektedir. Özellikle damla sulama hibeleri ve kooperatif pazarlama imkânları, enginar yetiştiriciliğini daha sürdürülebilir hale getirmektedir.

Enginarın Katma Değerli Ürünlere Dönüşümü
Enginar yalnızca taze sebze olarak satıldığında üreticiye sınırlı kâr sağlar. Ancak işlenip farklı formlarda pazara sunulduğunda, katma değeri artar ve üretici daha yüksek gelir elde edebilir. Özellikle küçük ve orta ölçekli üreticiler için bu alan, kârlılığı artıran bir fırsattır.
Konserve ve Dondurulmuş Enginar
- Konserve Enginar: Bayrampaşa enginarı, iri başları sayesinde konserve sanayisine uygundur. Taze satışta birkaç gün ömrü olan enginar, konserveye işlendiğinde aylarca raflarda kalabilir.
- Dondurulmuş Enginar: Özellikle restoranlar ve oteller tarafından tercih edilir. Yıl boyu satış imkânı sağlar.
- Üretici bu ürünleri ya doğrudan fabrikalara satar ya da kendi küçük işletmesini kurarak katma değer yaratabilir.
Enginar Turşusu ve Zeytinyağlı Hazır Ürünler
- Enginar turşusu son yıllarda popülerleşmeye başlamıştır.
- Vakumlu paketlerde satılan zeytinyağlı enginar çeşitleri, özellikle şehirlerde tüketiciye cazip gelmektedir.
- Bu ürünler, internet üzerinden doğrudan tüketiciye satıldığında yüksek kâr bırakır.
Enginar Yaprağı Çayı ve Ekstraktlar
- Enginar yaprakları, karaciğer sağlığına ve kolesterol dengeleyici etkisine dair bilinç arttıkça bitkisel çay ve kapsül formunda değerlendirilmeye başlanmıştır.
- Bu pazar küçük olsa da, kilogram bazlı yaprak satış fiyatları taze baştan çok daha yüksektir.
- Üreticiler, farmasötik ürün firmaları veya aktarlara yaprak satışı yaparak ek gelir sağlayabilir.
Gurme ve Gastronomi Ürünleri
- Enginar kalbi, marinelenmiş veya soslu şekilde cam kavanozlarda satılmaktadır.
- Bu ürünler özellikle Avrupa ve Amerika’da yüksek talep görmektedir.
- Türkiye’de henüz tam oturmasa da, butik üretim yapan işletmeler için önemli bir pazar olabilir.
Katma Değer Tablosu
| Ürün Türü | Satış Fiyatı (Kg / Adet) | Katma Değer Düzeyi | Pazar Potansiyeli |
|---|---|---|---|
| Taze Enginar | 10 – 15 TL / adet | Düşük | Yüksek (yerel pazar) |
| Konserve / Dondurulmuş | 50 – 70 TL / kg | Orta | Yüksek (market, ihracat) |
| Enginar Yaprağı / Çayı | 200 – 300 TL / kg | Yüksek | Orta (sağlık sektörü) |
| Gurme Ürünler (Enginar Kalbi vb.) | 300 – 500 TL / kg | Çok Yüksek | Niş (gurme pazar, ihracat) |
Değerlendirme
Enginarın yalnızca taze satışa bağımlı kalması, üreticiyi fiyat dalgalanmalarına karşı kırılgan hale getirir. Oysa katma değerli ürünlere yönelen çiftçiler, yıl boyu satış yapabilir, ürün kaybını azaltır ve birim başına kazancı 2–3 kat artırabilir.

Yerel ve Küresel Pazar Fiyatlarının Karlılığa Etkisi
Enginar yetiştiriciliğinde kârlılığı belirleyen en önemli etkenlerden biri de fiyatlardır. Enginar, hem iç pazarda hem de ihracatta değer bulan bir sebzedir. Ancak fiyatlar yıl, bölge, çeşit ve satış kanalına göre ciddi farklılık gösterebilir.
Yerel Pazar Fiyatları
- Türkiye’de enginar fiyatları en çok Nisan–Mayıs aylarında yükselir. Çünkü ürünün arzı sınırlı, talebi yüksektir.
- İzmir ve çevresinde Sakız enginarı pazarda adedi 15–20 TL arasında satılabilirken, aynı dönemde Bayrampaşa enginarı 10–15 TL aralığında kalabilir.
- İstanbul gibi büyük şehirlerde fiyatlar %20–30 daha yüksek olabilir.
- Sezon sonuna doğru (Haziran–Temmuz) arz arttığında fiyatlar düşer.
Küresel Pazar Fiyatları
- Avrupa ülkelerinde enginar, Akdeniz mutfağının popüler bir parçasıdır.
- Almanya, Fransa, İtalya gibi ülkelerde enginarın market fiyatı adet başına 1,5–3 Euro arasında değişir.
- Türkiye’den ihracat yapan firmalar için bu fiyatlar caziptir; ancak lojistik, ambalaj ve kalite standartları maliyetleri artırır.
- Döviz kazancı, kur artışları nedeniyle üretici için avantajlı bir faktör olabilir.
Fiyat Dalgalanmaları
Enginar fiyatları oldukça dalgalıdır. Bu dalgalanma kârlılığı doğrudan etkiler.
- Arz fazlalığı: Aynı anda birçok bölgede ürün çıktığında fiyatlar hızla düşer.
- Arz yetersizliği: Don, hastalık veya kuraklık nedeniyle üretim azaldığında fiyatlar iki katına çıkabilir.
- İhracat talebi: Belirli dönemlerde ihracatın artması iç piyasada fiyatların yükselmesine yol açar.
Örnek Gelir Hesabı (2025 İç Pazara Göre)
| Çeşit | Ortalama Fiyat (TL/adet) | Dekar Verimi (adet) | Gelir (TL/dekar) |
|---|---|---|---|
| Sakız Enginarı | 15 | 2.500 | 37.500 |
| Bayrampaşa Enginarı | 12 | 3.000 | 36.000 |
Değerlendirme
- Yerel pazarlarda fiyat yüksekliği üreticiye avantaj sağlar, fakat dalgalanmalar risklidir.
- İhracatta fiyatlar istikrarlı, kazanç döviz bazlıdır. Ancak ihracat yapabilmek için Global GAP, organik sertifika ve kaliteli ambalaj gibi standartlara uyum şarttır.
- Küçük üretici için doğrudan tüketiciye satış, büyük üretici için ise ihracat daha kârlı olabilir.

Enginar Yetiştiriciliğinin Uzun Vadeli Karlılık Analizi
Enginar yetiştiriciliği kısa vadede ilk yatırım maliyetleri nedeniyle üreticiyi zorlayabilir. Ancak uzun vadeli bakıldığında, doğru yöntemlerle yönetildiğinde istikrarlı gelir sağlayan bir iş modeline dönüşebilir.
Yatırım ve Geri Dönüş Süresi
- İlk yıl maliyetler yüksek olduğu için kâr sınırlıdır, hatta bazı üreticiler ilk yıl başa baş seviyesinde kalabilir.
- İkinci ve üçüncü yıllar, en yüksek verim ve kârlılığın elde edildiği dönemdir.
- Ortalama bir enginar tarlasında yatırımın geri dönüş süresi 2–3 yıl arasında gerçekleşir.
Sürdürülebilirlik
- Enginar 3–4 yıl boyunca aynı tarladan ürün verir. Bu süre sonunda çeliklerin yenilenmesi gerekir.
- Yenileme süreci planlı yapılırsa, çiftçi her yıl belirli bir kısmı yenileyerek gelir kaybını azaltabilir.
- Su ve işçilik maliyetlerinin iyi yönetilmesi, sürdürülebilirliği artırır.
Küçük Ölçekli Çiftçi İçin Karlılık
- 1–2 dekar alanda enginar yetiştiren küçük üreticiler için doğrudan tüketiciye satış en kârlı yöntemdir.
- Bu durumda üretici hal fiyatlarının yarattığı baskıdan kurtulur ve ürününü 2 kata kadar daha yüksek fiyata satabilir.
Büyük Ölçekli Üretici İçin Karlılık
- 20–30 dekar ve üzeri üretim yapan çiftçiler için sanayiye satış veya ihracat daha mantıklıdır.
- Büyük üretimde işçilik yükü fazla olduğu için, iş gücünün planlanması kâr marjını belirler.
Uzun Vadeli Karlılık Tablosu
| Dönem | Karlılık Durumu | Açıklama |
|---|---|---|
| 1. Yıl | Düşük (başa baş veya küçük kâr) | Yüksek yatırım maliyeti |
| 2.–3. Yıl | Yüksek (en verimli dönem) | En kârlı yıllar |
| 4. Yıl | Orta (verim düşmeye başlar) | Yenileme ihtiyacı doğar |
| 5. Yıl ve sonrası | Değişken | Tarlanın yenilenmesine bağlı |
Genel Değerlendirme
- Doğru pazarlama ile enginar yetiştiriciliği küçük çiftçiye yıllık ek gelir, büyük çiftçiye ise uzun vadeli ticari kazanç sağlar.
- Katma değerli ürünlere yönelim, kârlılığı en az iki katına çıkarabilir.
- Uzun vadeli başarı için iklim riskleri, su yönetimi ve pazar bağlantıları en kritik unsurlardır.






